In 'Onvoorwaardelijke Acceptatie' wijst Jeff Foster op de mogelijkheid van een fundamentele en volledige aanvaarding van jezelf en het leven. Hij onderzoekt hoe we moeiteloos 'ja' kunnen zeggen tegen alles wat op dit moment gebeurt, in plaats van weg te lopen voor de uitdagingen van ons leven, voor onze zorgen en frustraties. Dat geldt ook voor onze obsessie met bevrijding of verlichting: als al dat streven wegvalt kunnen we er gewoon zijn, en beginnen met het omarmen van alles wat op ons pad komt. Die overgave noemt Jeff 'radicaal ontwaken'.

Zijn schrijfstijl is spontaan en ongekunsteld, met mededogen voor degenen die een uitweg zoeken uit hun lijden. Dat blijkt vooral uit de hoofdstukken getiteld 'Waarom lijden we?', 'Pijn en ziekte', 'Verslavingen', 'Kwaad vergeven'.

Tegelijk ontmaskert hij met milde humor de illusies van de zoekers die menen dat ze iets kunnen 'doen'. Het kan ontnuchterend zijn om te beseffen dat het 'opgeven van een spirituele praktijk' gewoon weer een nieuwe spirituele praktijk wordt.